Wat me nu weer is gebeurd......

Gisteren is me toch iets overkomen..

Mijn baasje werd gisterenochtend wakker, en ging mij net zoals normaal uit laten.

Na het wandelen krijg ik normaal mijn brokjes.. maar nu niet.. mijn baasje ging zelf eten en toen ging hij naar zijn werk (en ik kreeg zelfs geen koekje). Ik snapte er niks van.. maar ja wat doe ik er aan?? Dus ben ik maar terug in mijn mandje gaan liggen, en ben nog wat gaan slapen.

Twee uurtjes later kwam mijn vrouwtje ook beneden, en ook die ging eten, maar weer kreeg ik niks, behalve die aai over mijn bol dan.. Ik ging er maar bij staan aan het aanrecht toen ze haar brood aan het smeren was, misschien dat ik dan toch wat kreeg maar nee hoor.... :(

Toen mijn vrouwtje klaar was met eten, gingen we nog een rondje wandelen..
En toen we terug kwamen van het wandelen, gingen we tot mijn verbazing met de auto weg... ik dacht misschien mag ik mee naar het werk van mijn vrouwtje..

Maar nee hoor we gingen heel ergens anders heen.. We reden Oss uit, de snelweg op richting Rosmalen, en toen we eenmaal stopten zag ik waar we waren.. We waren bij de dierenarts.. Maar ik ben toch helemaal niet ziek????

Maar bij de dierenarts werken hele lieve mensen, dus kom ik daar graag, dus ging ik toch maar de auto mee uit.. We kwamen langs de wachtkamer, maar daar gingen we nu niet zitten, we mochten een ander kamertje in..

Dit kamertje was niet zo groot, en er stonden allemaal Benches in.. wat moet ik hier nu weer? De assistente van de dierenarts, was wat aan het rommelen mat wat kussentjes en toverde een rood kussen te voorschijn, deze legde ze in een bench.. Mijn vrouwtje gaf mij een hele dikke knuffel, maar ik was zo nieuwsgierig waarom dat kussen in die bench gelegd werd, dat ik toch ook even een kijkje wilde nemen.. Maar eenmaal in de bench deden ze snel het deurtje achter mijn kont dicht.. Nu zat ik er in.. Mijn vrouwtje aaide me nog een keer over mijn snuit en liep toen de kamer uit.. Ik begon heel hard te blaffen en te huilen.. waarom liet ze mij nu alleen hier achter?? Ik had toch niks gedaan?? Ze komt toch wel weer terug ?? Maar nee hoor,, ze kwam niet meer....

Een uurtje later werd ik door de assistente uit het kooitje gehaald en mocht ik mee naar een andere kamer.. Wat ging er toch allemaal gebeuren? Ik kreeg en spuitje in mijn bil.. en ineens werd ik slaperig.. en als snel kon ik niet meer wakker blijven.. en ben ik in slaap gevallen.. Een paar uurtjes later werd ik wakker en lag ik tot mijn verbazing weer in de bench.. en... er zat een gekke toeter om mijn hoofd.. waar is die toch voor?? Het is toch nog lang geen carnaval ?? Ineens .. Au.. wat voel ik toch allemaal ? Wat doet mijn kruis toch zeer ?? Ik probeer er aan te likken, maar dat gaat niet door die stomme kap om mijn kop.. wat hebben ze toch met me gedaan?? Even later komt mijn baasje weer binnen.. en mag ik de bench uit.. en zo te zien mag ik weer mee naar huis.. maar ik hoor ze nog even met de assistente van de dierenarts praten, en ineens hoor ik ze zeggen dat de CASTRATIE goed is gegaan..!!!!!!!!!!!!! Wat?!?!?!?!? Castratie ?? aaaaaaahhhhh.... ze hebben me mijn mannelijkheid afgenomen :( Ook dat nog .... Nu kan ik geen kindjes meer maken!! Het moet ook niet gekker worden..
Na het gesprek met de assistente mocht ik weer met mijn baasje de auto in.. niet erg handig met zo'n kap want je ziet niet waar je loopt, maar met een beetje hulp van mijn baasje lukt het toch aardig..

Thuis gekomen ben ik snel verdrietig in mijn mandje gekropen, het begon best wel pijn te doen, even later kwam mijn vrouwtje ook weer thuis, en die kwam mij een hele dikke knuffel geven, en ik kreeg brokjes.. Jippie!! Want ik had ondertussen al wel honger gehad.. Mijn vrouwtje is bij mij even in mijn mandje komen zitten, en daarna mocht ik lekker op de plaats van mijn baasje op de bank komen liggen. Daar heb ik lekker liggen slapen tot de vanmorgen..

Vanmorgen kwam mijn vrouwtje beneden, en was ontzettend lief voor mij, ik kreeg lekkere honden-chocomelk en brokjes, dat was smullen, even later ging ze even weg en toen ze weer thuis kwam, toen had ze een leuk knuffelvriendje voor me meegenomen!! En net heb ik alweer een bakje met honden-chocomel gehad.. Dat is onzettend lekker.. En die kap daar begin ik ook al een beetje aan te wennen, ik loop niet meer overal tegenaan, alleen heel soms nog tegen de muur bij mijn mandje, maar verder gaat dat goed, en mijn vrouwtje vertelde mij dat de kap volgende week vrijdag van mijn kop af mag, omdat dan de hechtingen eruit worden gehaald, en daarna mag ik alles doen..

Maar mijn baasjes zijn altijd heel erg lief voor me, maar nu zijn ze wel extra lief, dus hondenvriendjes.. zo erg is het nog niet om gecastreerd te worden, daarna wordt je heerlijk verwend en in de watten gelegd!!!!

Hierbij nog wat foto's van mij met mijn kap op, die mijn baasje vanmorgen van mij heeft gemaakt.

Heel veel liefs van Diesel (a)